Από τα διασημότερα εφηβικά αναγνώσματα του ευρωπαϊκού ρεαλισμού, το γραμμένο το 1878 «Χωρίς οικογένεια» του Εκτόρ Μαλό επέστρεψε στη γαλλική μεγάλη οθόνη κοντά έναν αιώνα μετά την πρώτη μεταφορά του από τον Μαρκ Αλεγκρέ το 1934. Προσθέτοντας έναν τρυφερό πρόλογο κι επίλογο, με τον γηραιό ήρωα να αφηγείται την ιστορία του στα παιδιά ενός ορφανοτροφείου, ο Αντουάν Μπλοσιέ ακολουθεί κατά πόδας τη λογοτεχνική περιπέτεια του ορφανού Ρεμί, ο οποίος στα τέλη του 19ου αιώνα «πωλείται» από τον θετό πατέρα του στον πλανόδιο μουσικό Βιταλίς. Μαζί διασχίζουν την επαρχιακή Γαλλία δίνοντας παραστάσεις στο δρόμο, μέχρι που ο μικρός θα έρθει αντιμέτωπος με το μυστικό της καταγωγής του.
Παρακολουθήσαμε την ταινία στις 20/12 στον κινηματογράφο.
Το βιβλίο έγινε ταινία και η ταινία ποίηση γεμάτη εικόνες και ήχους μεταφέροντας σκέψεις, συναισθήματα και νοήματα που μας έκαναν να προβληματιστούμε και να στοχαστούμε.
Είναι ο κινηματογράφος που τα κάνει όλα αυτά, ο κινηματογράφος που συγκινεί! Ο κινηματογράφος που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και μας γεννά αισθήματα πρωτόγνωρα ανοίγοντας ένα παράθυρο στις ψυχές μας, ένα παράθυρο σε έναν καινούργιο κόσμο, έναν κόσμο «φαινομενικό» όπως λέει και ο Πλάτωνας, αυτόν της φαντασίας, των σκέψεων και ονείρων μας.